Na potoku Wilczka przy wjeździe do Międzygórza około 200 metrów od głównej drogi znajduje się zabytkowa zapora i suchy zbiornik przeciwpowodziowy. Zaporę wybudowano w latach 1906-1908, zamyka ona zlewnię o powierzchni 25 kilometrów kwadratowych. Suchy zbiornik ma pojemność 1 miliona metrów sześciennych, a przy najwyższym poziomie spiętrzonej wody akwen obejmuje nawet 7 ha. Podstawowe obiekty tworzące zbiornik to: imponująca kamienna zapora o długości 110 m i 29 m wysokości, urządzenia zrzutowe, przelew powierzchniowy oraz zapora przeciwrumowiskowa, czyli służąca zatrzymaniu materiału niesionego przez potok. Podczas wielkiej powodzi w 1997 r. woda przelała się przez górna krawędź zapory, ale konstrukcja wytrzymała napór żywiołu. W dalszym ciągu służy do gromadzenia wody w czasie intensywnych opadów deszczu lub nagłych roztopów, ale jest też atrakcja turystyczną. Przez metalową kładkę zawieszoną na wysokości 30 metrów na koronie zapory, z której roztaczają się ciekawe widoki na dolinę Wilczki i odległe Góry Bystrzyckie, prowadzi szlak pieszy w kierunku sanktuarium Maria Śnieżna i Góry Igliczna.
Wodospad Wilczki
https://www.miedzygorze.com.pl/atrakcje/wodospad_wilczki.php
Rezerwat Przyrody „Wodospad Wilczki” to malowniczy, cienisty zakątek w Międzygórzu, gdzie rzeka Wilczka z wysokości 22 m spada do wydrążonego przez wodę kotła, skąd płynie dalej wąskim wąwozem o niemal pionowych skalnych ścianach. Zimą kaskada wody tworzy efektowny lodospad. Wodospad Wilczki podczas powodzi tysiąclecia w 1997 roku stracił aż 5 m wysokości i jest obecnie drugim co do wielkości wodospadem w Sudetach. Turyści mogą podziwiać wodospad ze stalowego mostku i punktów widokowych i zwiedzać cały rezerwat poruszając się po wyznaczonych ścieżkach.
Wodospad i dolina Wilczki to ciekawe miejsce dla miłośników geologii. Dolina wcina się wąwozem w otacząjące zbocza do 30 m. Powstała poprzez przetaczanie i wleczenie przez wodę bloków skalnych, które w ten sposób ulegają zaokrągleniu i stają się otoczakami. Próg wodospadu jest zbudowany z gnejsów twardszych niż sąsiednie skały. W czasie wzmożonych przepływów głazy tworzące strop wodospadu ulegają zawaleniu, a próg cofa się w górę doliny. Takie zjawisko nazywane jest erozją wsteczną. Z kolei u podstawy wodospadu Wilczki wytworzył się tzw. kocioł eworsyjny. Obszerne zagłębienie dna powstało, gdy obracane przez wodę głazy wwiercały się w dno pod wodospadem.
Czytaj dalej
